از روز اول عید دست و دلم نمی رفت پُست جدید بذارم واسه وبلاگم. دلیلشم این بود که اصلن به سال جدید خوش بین نبودم و پیش خودم می گفتم خیلی که حال بده، می شه مث پارسال...
اما پنجاه کیلومتری تهران بودم که یکی که اصلن فکرشو نمی کردم، منو به سال جدید امیدوار کرد. اونم کی؟ آرش برهانی...
خداییش فک نمی کردم سال جدیدمو یکی مث امیرآبادی و برهانی بسازن، دم شون گرم.
من که با رادیو گوش می دادم بازی رو. اما خونه که رسیدم، تازه کیف کردم از گل آرش.
ای ول به آرش برهانی
ای ول به پرویز خان مظلومی
ای ول به استقلال که هم رفت حال داد بهشون اساسی، هم برگشت حالشونو گرفت
ای ول به رضا یزدانی با این آهنگ آبی شو
۴ نظر:
ايول به شما و همه‌ي استقلالي‌ها
قربون شما
سلام
سال نوی شما مبارک
یاد دارم که شما یک زمانی نامه های فلوبر را برای زنده یاد اعتماد ملی ترجمه می کردید.که آخر هم آن روزنامه را بستند.از آن به بعد بود که هر یاداشتی یا مصاحبه ای از یک نویسنده ی بزرگ می خواندم "نامه های فلوبر"نخوانده ها را نفرین می کرد.بعد هم از شواهد پیداست که شما دوست دار سلین هستید(نافه و معرکه).چرا در فکر ترجمه ی کتاب های دیگر سلین نیستید؟
حالا خواهر من جمع کن این برهانی -و- مظلومی.ما چهل سال هم پشت سر هم ببازیم همان برد 6تایی ما کافیست.
نوش جونتون!
ما دوس داریم پنالتی مون رو نگیرن،ببازیم ولی یک یک مساوی نشه
ارسال یک نظر