کتابم مجوز گرفته و من به دلیل رعایت دقیق و همه جانبه ی کپی رایت تو ایران، از طرف دوستان و آشنایان محترم منع شدم از گفتن نام کتاب، نام نویسنده، نام ناشر، نام مترجم! و ...
این یکی دو خطم نوشتم که حناق نگیرم.
پی نوشت 1: واقعن این قدر بدبختیم که با یه مجوز یه هفته خوشحالیم؟
پی نوشت 2: یعنی این قدر بدبختیم که هرکی می پرسه چرا خوشحالی، نباید بگیم؟
۵ نظر:
تبريك عرض مي‌كنم خانم نوروزي گرامي
چه قدر اين وبلاگ پر شده از خبرهاي خوب
اميدورم همين طور ادامه داشته باشد
سهم كتاب ما هم كه محفوظه
سلام سمیه جان
بدبختی و خوشبختی‌اش به یک میزان است و این طبق قانون معادله و محاسبه‌ی ساده برآیند، یعنی صفر! با این‌همه بهتر است تو خوشحال باشی عزیزم چون در شرایط فعلی همین هم عالی‌ست.
پس تبریک مرا هم بپذیر. منتظرم بخوانمش.
آقای ظریف، ممنون از تبریک تون
امیدوارم یه روز پستی مخصوص کتاب شما بنویسم... من هم مثل شما امیدوارم به خبرهای خوب بیشتر
فرشته جان، ممنون. صفرم تو اوضاع ما بهتر از منهای یکه... راست می گی.
سلام
من رفتم فضولی کردم.
اهالی زمین و چند داستان دیگر از رومن گاری؟!
تبریک میگم امیدوارم با ترجمه های خوبتون در آینده ما زبان نفهم ها رو بیشتر به ادبیات دنیا وصل کنید !
ترجمه تون از سلین رو دوست داشتم.
سلام آقا سعید. ممنونم و خوشحالم که ترجمه رو دوست داشتین. امیدوارم این حس باز هم تکرار شه.
ارسال یک نظر